ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: Οταν εκλαψε ο Νίτσε..

Το αποστολο blog πιστό στις δεσμευσεις του να φέρει την πολιτισμική επανασταση, επειτα απο την παρουσιαση του Σεφέρη, προχωρά στην παρουσίαση του βιβλίου του Gialom Yrvin όταν εκλαψε ο Νιτσε.Αν ειστε φίλιοι της φιλοσοφίας,της ψυχανάλυσης (κοινώς για δεσιμο) ή απλα είστε στο στρατό διαβάστε το!!!! κάτωθι παραθέτω ενα δειγμα του βιβλιου:

Νίτσε προς Γιοζεφ Μπροιερ

"Δεν λειτούργησαν όμως για σένα, Γιόζεφ. Δεν ήταν αρκετά στέρεοι για να στηρίξουν μια ολόκληρη ζωή. Για κάποιους άλλους ίσως να ήταν πράγματι στέρεοι, για κείνους που δεν βλέπουν πολύ μακριά, ή για τους αργούς δρομείς, που μετακινούνται όλη τους τη ζωή προς υλικούς στόχους, ή ακόμα και για κείνους που φτάνουν την επιτυχία, αλλά έχουν το χάρισμα να θέτουν συνεχώς νέους στόχους, πέρα απ' αυτό που μπορούν ν' αγγίξουν. Εσύ κι εγώ, όμως, έχουμε πολύ καλή όραση. Εσύ κοίταξες πολύ πέρα μέσα στη ζωή. Είδες πως ήταν το ίδιο μάταιο να εκπληρώνεις λανθασμένους στόχους, όσο ήταν και το να θέτεις νέους λανθασμένους στόχους. Τα πολλαπλάσια του μηδενός είναι πάντα μηδέν."

και μια φραση του Νίτσε προς μια αυγουστιά:

"Μακάρι να μπορουσες να υψωθεις στα μάτια μου, για να μην αναγκάζομαι να σε περιφρονώ"

Είναι παιδιά πολλών ανθρώπων τα λόγια μας...

Ρε σεις, ο Σεφέρης, αναφώνησε ο μαθηματικός μας στο λύκειο Θεοχαρόπουλος, προσπαθώντας να μας διδάξει κατι παραπάνω απο τα βαρετά μαθηματικά. Δεν τα καταφερε τελικά το παλικάρι, αφενός γιατι δεν το κατειχε το αθλημα, αφετέρου γιατι όταν ξεστόμισε την εκφραση, μια τεράστια ποσότητα σάλιου ξέφυγε απο το στόμα του καταλήγοντας στην μπλούζα του, τροφοδοτώντας μας με μια στιγμη αλήστου μνήμης (και γέλιου). Τα χρόνια πέρασαν, εγινα και εγώ μαθηματικός, φαντάρος (μάχιμος), και σήμερα ακουσα σε μια ραδιοφωνικη εκπομπη ότι συμπληρώνονται 26 χρόνια από το θάνατο του μεγάλου Έλληνα ποιητη. Το πρώτο μου post λοιπον αφιερώνεται στον Σεφέρη.
Ο Γιώργος Σεφέρης(φιλολογικό όνομα του Γεωργίου Σεφεριάδη) γεννήθηκε το 1900 στη Σμύρνη και πέθανε το Σεπτέμβρη του 1971. Αυτά ως προς το βιογραφικό του.
Ο Σεφέρης δεν είναι ευκολος ποιητής αλλά δεν ειναι σκοτεινός ('οπως πολλοί νομίζουν). Η γλώσσα που μιλά είναι δύσκολη, στη γλώσσα όμως αυτή η φωνή του είναι καθαρή και απερίφραστη.Εχεις την εντύπωση πως πέτυχε την καίρια έκφραση, που δεν μπορεί να ειπωθει αλλιώς.Αυτό ειναι το πιο αξιαγάπητο στην ποίηση του, η απλότητα που φτάνει στη θερμότητα μιας εξομολόγησης.
Η ποίηση του δεν είναι βέβαια χαρούμενη.Είναι απαισιοδοξη και μελαγχολική. Εχει τη θλίψη του ανθρώπου που συλλογίζεται πολύ πάνω απο τα ανθρώπινα.Οστόσο η διάθεση αυτή δεν οδηγει στην άρνηση ή στην καταστροφή.
Για όποιον ενδιαφέρεται αλλά βαριέται να διαβάζει
Για όποιον ενδιαφέρεται και του αρέσει να διαβάζει
Ο κόσμος είναι απλός....